Parada parowozów, widok od strony dworca PKP w Wolsztynie.
Parowóz Ol 49
Parowóz 242.001 z Węgier. Podczas jazdy próbnej uzyskał prędkość ponad 150 km/h.
Ol12 – polskie oznaczenie austriackiego parowozu, zmodernizowanej na parę przegrzaną wersji parowozów serii 329 oznaczonej jako 429, firmy Staats-Eisenbahn-Gesellschaft o układzie osi 1'C1. Parowóz został zaprojektowany przez Karla Gölsdorfa.
W latach 1909-1910 Zbudowano 57 sztuk tego parowozu, które posiadały silnik sprzężony, suwaki płaskie oraz tłokowe[1]. Następnie po modernizacji zbudowano w latach 1911-1917 197 sztuk oznaczonych serią 429.100 i 429.900. W latach 1911-1912 oraz w 1916 r. powstało 126 maszyn z silnikiem sprzężonym i dwoma suwakami tłokowymi. W latach 1913-1918 zbudowano 197 parowozów z silnikiem bliźniaczym[1].
Po I wojnie światowej na PKP znalazło się 106 parowozów tego typu, które obsługiwały pociągi osobowe w dawnym zaborze austriackim. W 1926 r. polskie koleje posiadały 46 parowozów tej serii z silnikiem sprzężonym oraz 60 maszyn z silnikiem bliźniaczym[1]. W 1945 r. na kolei pracowało 47 maszyn tego typu[1]. Po II wojnie światowej lokomotywy tego typu były jeszcze często wykorzystywane w południowej Polsce do prowadzenia pociągów osobowych, zwłaszcza na liniach o niewielkim ruchu. Obecnie jedyny egzemplarz Ol12-7 z 1912 znajduje się w skansenie kolejowym w Chabówce.
Parowóz jest czynny, okresowo rozpalany. Jest to najstarszy w Polsce parowóz używany w ruchu.
Obecnie Ol12 prowadzi pociągi retro oraz pociągi okolicznościowe, najczęściej na trasie Chabówka – Mszana Dolna i z powrotem. Ze względu na stosunkowo dużą średnicę kół napędowych i niedostateczną moc lokomotywa Ol12 nie jest używana na trasie Chabówka – Zakopane charakteryzującej się ekstremalnymi warunkami trakcji (ostre zakręty, duże nachylenia toru).
Ty2/Ty42 - Parowóz towarowy konstrukcji niemieckiej (znormalizowany typ 52), budowany masowo w wielu fabrykach europejskich (w Niemczech i krajach okupowanych, m.in. w Polsce) w latach 1942-1945, znany także jako niemiecka lokomotywa wojenna Kriegslokomotive.
Zadaniem tej uproszczonej, taniej w produkcji i niezawodnej lokomotywy miało być obsługiwanie szlaków kolejowych na terenach zdobytych przez Trzecią Rzeszę na Związku Radzieckim. Dlatego też parowozy tej serii posiadały znakomitą izolację termiczną i nacisk osi nie przekraczający 15t, dzięki czemu mogły poruszać się po liniach o kiepskiej lub uszkodzonej nawierzchni. Po klęsce Niemiec 1207 parowozów tej serii pracowało na PKP. W roku 1962 Polska została zmuszona do odkupienia 220 maszyn od ZSRR. 200 z nich zostało włączonych do zarządu PKP a 20 zakupiło PMP PW Katowice. Parowozy PKP otrzymały oznaczenie Ty2-1208 do 1407. Parowozy PMP PW jeździły z numerami niemieckimi. Od 1945 roku do końca eksploatacji trakcji parowej była to najliczniejsza seria parowozów towarowych w Polsce. 54 parowozy tej serii zachowały się w Polsce do dzisiaj, w tym egzemplarze czynne w Skansenie taboru i urządzeń kolejowych w Chabówce o numerach Ty2-911 (naprawa główna 20 lipca 2007) i Ty2-953 (Ty2-953 przeszedł w kwietniu 2006 naprawę główną). Parowóz Ty2-953 wziął udział m.in. w obchodach 150-lecia kolei w Rybniku 1 października 2006 oraz 150-lecia stacji w Tarnowskich Górach 17 czerwca 2007. Obydwa parowozy Ty2 ze Skansenu w Chabówce były ozdobą Parowozjady 2007, która odbyła się 28 lipca 2007 w Rabce Zaryte pod patronatem PKP Cargo SA.
Parowóz Ty2 był parowozem bardzo udanym, miał bardzo zrównoważone cechy trakcyjne, praktycznie nie występowało w nim zjawisko wyczerpywania się kotła, bieg miał dość spokojny, był parowozem bardzo uniwersalnym w zastosowaniu i lubianym przez załogi. Nie mógł prowadzić ciężkich składów, jednakże nie było to wadą, gdyż nie przewidywano go pierwotnie do takich zastosowań.
źródło: pl.wikipedia.org
Zegar na budynku Parowozowni w Wolsztynie.
